Εάν θέλετε να δείτε το πρώτο μέρος αυτής της ανάλυσης, βρίσκεται στο FunkyBit με παρόμοιο τίτλο. Θα το πρότεινα, καθώς πολλά που θα παραβλέψουμε εδώ πιθανό να τα έχουμε ήδη αναλύσει εκεί.
Σε αυτό το κομμάτι, θα μιλήσουμε για τους μεγάλους νικητές και νίκες της 8ης γενιάς παιχνιδιών καθώς και τους ηττημένους στα μάτια των παιχτών και καταναλωτών. Χωρίς άλλη καθυστέρηση, ας ξεκινήσουμε!
Μεγάλος νικητής: Τα Battle Royale
Δεν είναι κρυφό πως στα μισά της γενιάς είδαμε την εν λόγω κατηγορία παιχνιδιών να εκρήγνυται σε δημοφιλία και να σαρώνει σε επίπεδο που κάνει τα παιχνίδια MOBA να φαίνονται σαν ξεπερασμένη μόδα. Οι πηγές που θα μπορούσες να πει κανείς πως ξεκίνησαν την κατηγορία διαφέρουν και ποικίλουν ανάλογα ποιον θα ρωτήσεις. Από το The Culling, που αφαιρέθηκε στην ιδέα, από το Player Unknown’s Battlegrounds που την έκανε δημοφιλέστερη μέχρι το Fortnite που έκανε την κατηγορία σταθερή και κερδοφόρα και προσβάσιμη σε όλους. Είδαμε αργότερα κάθε μεγάλη εταιρία παραγωγής να προσθέτει αυτό τον τύπο παιχνιδιού από το Battlefield να περιλαμβάνει ένα BR Mode μέχρι και το Call of Duty Warzone και Apex Legends. Βέβαια, όλοι οι πραγματικοί παίχτες γνωρίζουμε πως η πραγματική πηγή ήταν στο. Minecraft στους Hunger Games σέρβερ.
Μεγαλος ηττημένος: Ubisoft
Παρά τα νούμερα πωλήσεων που μπορούν να παραπλανήσουν ιδέες ευκολότερα από τα βραβεία και το Marketing, η Unisoft ανήκει σε αυτή τη κατηγορία καθώς ενώ δεν έπεσε απαραίτητα, έχει σίγουρα χάσει ένα μεγάλο ποσό εμπιστοσύνης στη ποιότητα της. Η σειρά Assassin’s Creed στη νέα γενιά είχε πιο πολλές αποτυχίες από ποτέ, τα παιχνίδια Watch Dogs και The Division είναι ο ορισμός του μέτριου προς οκ. Η σειρά Far Cry έχει χάσει πλέον εντελώς το concept της επιβίωσης και κατέληξε ένα ελαφρύ FPS. Βέβαια είχε ένα μεγάλο καρφί ποιότητας με την αξιοσημείωτη και αντάξια σάρωση του Rainbow Six Siege. Περισσότερη ανάλυση είναι απαραίτητη αλλά πρέπει να μείνουμε στο θέμα. Θα υπάρξει μεγαλύτερη ανάλυση πάνω στην εν λόγω εταιρία, σε άρθρο στο μέλλον, μείνετε συντονισμένοι.
Μεγάλος Νικητής: Η αγνή δυσκολία στα παιχνίδια.
Σε αυτή τη γενιά είδαμε μια επιστροφή στα πιο δύσκολα παιχνίδια. Η αύξηση δημοφιλίας των Souls Like συνεισφέρει προφανώς, αλλά δεν είναι μόνο εκεί. Τα Rogue likes και τα νέα indie games όσο και τα remasters/remakes παλαιών παιχνιδιών σίγουρα έδωσαν σε αυτή τη γενιά επιλογές για τους πιο σκληρούς των πυρηνικών παίχτες να εξασκήσουμε τους μύες μας και να ευχαριστήσουμε την πρόκληση. Είδαμε τρίτες εταιρίες να φτιάχνουν souls like, ακόμα και rogue likes για να πιάσουν λίγη από την δημοτικότητα των εν λόγω κατηγοριών. Είδαμε ένα Star Wars παιχνίδι να παίρνει το στυλ του sekiro και ένα Sony exclusive να παίρνει το concept του Hades. Είδαμε τα κλασικά Crash Bandicoot και Doom να ζουν με όλη την δυσκολία της παλαιάς σχολής, και ακόμα και νέες σειρές όπως τα Nioh παιχνίδια να φτιάχνουν το δικό τους στυλ. Χωρίς ρυθμίσεις δυσκολίας, χωρίς συγχώρεση για τους casuals. Έδωσαν αξία στο ευρώ που ξόδεψε ο καταναλωτής και η νίκη γίνεται πιο γλυκιά.
Μεγάλος ηττημένος: Bethesda
Δεν χρειάζεται να πω πολλά εδώ, η Bethesda πέρασε αυτή τη γενιά πουλώντας το Skyrim 5 ακόμα φορές, φτιάχνοντας τα δυο χειρότερα Fallout παιχνίδια με τα Fallout 4 και Fallout 76 που μπορείς να πεις είναι το ίδιο παιχνίδι με ένα μέτριο multiplayer mod. Ειρωνικό καθώς μερικά από τα καλύτερα παιχνίδια της γενιάς εκδόθηκαν από τη Bethesdaε τα εξαιρετικά Doom, Doom eternal, Wolfenstein the new order και Wolfenstein the new Collosus. Απόδειξη πως ενώ η Bethesda έχει καλό ρεκόρ στην έκδοση παιχνιδιών, δεν έχει τόσο καλό ρεκόρ στη δημιουργία τους.
Μεγαλος Νικητής : Οι Retro φαν
Αυτή την γενιά είδαμε περισσότερο από ποτέ, επανεκδόσεις, remakes και sequels σε πάρα πολλά κλασικά ονόματα ρετρό. Είδαμε το Megaman collectionνα επανακυκλοφορεί σε κοσμικές και pc. Είδαμε τα κλασικά shooters, Doom και Wolfensteinνα επιστρέφουν πιο δυναμικά από ποτέ με νέα παιχνίδια στις σειρές τους όπου κρατάνε το κλασικό αίσθημα προσθέτοντας όλα τα σύγχρονα μέσα βελτιστοποίησης της εμπειρίας. Είδαμε την Nintendo να φτιάχνει συλλογές NES & SNES για το switch αλλά και σαν αυθύπαρκτες plug & play κονσόλες. Κίνηση που υιοθέτησαν και άλλες εταιρίες όπως η Sega και η Sony. Σε όλα αυτά τα φαινόμενα είδαμε ενδιάμεσα πολλά παιχνίδια να φτιάχνονται από ανεξάρτητους developers που κρατάνε την ρετρό αισθητική όπως τα Splunky και τα παιχνίδια Bloodstained. Ακόμα και παιχνίδια που παίρνουν πολύ πιο ρετρό εικόνα όπως το cuphead που πήγε τόσο πίσω στην αισθητική του που έκανε τον κύκλο και έγινε διαχρονικό.
Μεγάλος Ηττημένος: Konami
Από όλες τις εταιρίες που απέτυχαν αυτή τη γενιά, ίσως η Konami αξίζει περισσότερο την περιγραφή “Δεν περίμενα πολλά, και πάλι απογοητεύτηκα”. Με το σκάνδαλο που λεγόταν Hideo Kojima η εν λόγω εταιρία, έχασε ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της και την ευκαιρία σε δύο πολύ μεγάλα project. Η απογοήτευση του Metal Gear Solid V θα μείνει αξέχαστη ως ένα εξαιρετικά φτιαγμένο παιχνίδια που δεν τελείωσε ποτέ όπως έπρεπε. Και ίσως πιο ξακουστά, το πρότζεκτ P.T. σαν τον επόμενο τίτλο Silent Hill. Με ένα από τα πιο περίφημα τρομακτικά Demo που έχουν υπάρξει, οι δυνατότητες ήταν ατελείωτες. Από τότε έγινε μια απελπισμένη απόπειρα με το metal gear survive που δεν εντυπωσίασε κανέναν απολύτως, και δεν είδαμε άλλες κινήσεις στο σχετικό franchise. Όσο για τίτλους όπως Castlevania ούτε λόγος, πέρα από μηχανές τζόγου pachinco. Δεν είναι κρυφό πως το λέγειν “Fuck Konami” ακούστηκε αυτή τη γενιά περισσότερο από ποτέ.
Μεγάλοι νικητές: Οι ανεξάρτητοι ή και Indie developers
Στην 7η γενιά, τα indie games ήταν επί το πλείστων ένα αστείο που λέγαμε τα παιχνίδια για χιπστεραδες και τους “εναλλακτικούς”. Με μερικές εξαιρέσεις, μια indie βιβλιοθήκη είχε πολύ χαμηλή ποιότητα παρά την ποσότητα της. Ωστόσο ένα πολύ ιδιαίτερο φαινόμενο εμφανίστηκε. Οι μεγάλες εταιρίες κατέληξαν σε αυτή τη γενιά να γενικεύουμε και να επηρεάζονται με σκοπό την προσέγγιση μεγαλύτερου κοινού. Προσπάθησαν και ακόμα προσπαθούν, να κάνουν όλα τα παιχνίδια να είναι για όλους. Έτσι καταλήξαμε με μια μεγάλη έλλειψη στην αυθεντικότητα και νέες ιδέες και προσεγγίσεις στους τρόπους παιχνιδιού. Ένα ειρωνικά μεγάλο παράδειγμα ήταν ένα promo της Sony όπου από εικόνα σε εικόνα τα παιχνίδια της έδειχναν σαν να είναι το ίδιο παιχνίδι με άλλα μοντέλα και animations. Σε αυτό λοιπόν το πρόβλημα, ήρθαν οι indie developers και κάλυψαν την ανάγκη των παιχτών για ποικιλία σε είδη παιχνιδιών.
Οι αξιόλογοι τίτλοι αμέτρητοι και άλλαξαν τα στάνταρ και τις προσδοκίες όσον αφορά τα indie games. Είδαμε το Undertale να γίνεται κολοσσιαία επιτυχία με μοναδικό story, διαδραστικότητα, μουσική και προσφέρει μια εμπειρία αξέχαστη. Είδαμε εταιρίες όπως η Devolver Digital να προωθούν τίτλους που παρέχουν πάνω απ’ όλα τρελή και αλλόκοτη διασκέδαση. Είδαμε μια ολόκληρες κατηγορίες να να δημιουργούνται με τα Rogue likes και τα battle Royale παιχνίδια. Μέχρι που είδαμε και indie παιχνίδια με 19 άτομα και 10.000$ budget να ανταγωνίζονται και να ξεπερνούν ποιότητα παιχνίδια των 100εκ. Από AAA developers. Το Hades είναι ένα από τα καλύτερα και πιο διασκεδαστικά παιχνίδια που έχουμε αποκτήσει και έχτισε τη νέα μπάρα που θα συγκρίνονται τα παιχνίδια της κατηγορίας του και όχι μόνο. Είδαμε πολλά παραδείγματα τέτοιων παιχνιδιών και πλέον τα indie παιχνίδια δεν είναι η επιλογή των “εναλλακτικών” αλλά η εναλλακτική επιλογή.
Μεγάλοι ηττημένοι: οι Gaming δημοσιογράφοι
Με το ίντερνετ να γίνεται όλο και πιο προσβάσιμο και τα νέα να γίνονται όλο και πιο διαδεδομένα σε όλο και λιγότερο χρόνο, τα reviews από μεγάλα gaming sites γίνονται όλο και πιο περιττά. Αυτό καθώς πλέον, πολλά άτομα που μιλάνε επαγγελματικά για games δεν έχουν την οπτική γωνία του μέσου παίκτη στο νου. Δεν κρατάνε τα στάνταρ που έχουν ευθετηθεί από τους τίτλους που πέρασαν. Εν ολίγης, ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό των game reviewers δεν έχουν τις ικανότητες να κρίνουν παιχνίδια όπως το κοινό που θα τα αναζητήσει. Ονόματα όπως IGN και GameSpot έχουν πλέον γίνει τα αστεία της κοινότητας gaming καθώς είναι πολλές οι περιπτώσεις που θεώρησαν κακά παιχνίδια που άρεσαν στους παίχτες και επαινούσαν αλλά παιχνίδια επειδή η προώθηση ήταν μεγαλειώδης και έκριναν με θετική άποψη και έλλειψη κριτικής και κυκλικής σκέψης. Επίσης το γεγονός πως όταν το κοινό εξέφρασε τα προβλήματα του με τα εν λόγω θέματα, οι κριτικοί και δημοσιογράφοι τα απέκρουσαν προσβάλλοντας το κοινό αντί να το λάβουν υπόψη. Μείνετε συντονισμένοι καθώς σχετικό άρθρο θα ακολουθήσει αλλά κλείνοντας, το παιχνίδι έχει αλλάξει και πολλοί game reviewers δεν το αποδέχονται.
Μεγαλύτεροι Νικητές: Οι παίχτες
Αν είναι μια κατηγορία ατόμων που βγήκαν κερδισμένοι στην 8η γενιά, ήμασταν εμείς, οι παίχτες. Σε αυτή τη περασμένη γενιά είδαμε μεγαλύτερους και καλύτερους τίτλους από ποτέ και εκμεταλλευτήκαμε τα επιτεύγματα όλων των νικητών που προαναφέραμε. Από όποια μεριά και να είσαι, και οποίο το γούστο σου στα games είχες επιλογές πολλές και εναλλακτικές περισσότερες. Αρκεί να κρατάς το μυαλό ανοιχτό σε νέες εμπειρίες. Είδαμε παλαιά franchise να αναγεννώνται και νέα ονόματα να μπαίνουν δυναμικά. Είδαμε επιτυχίες σε κάθε κατηγορία παιχνιδιών και είδαμε ακόμα και νέες κατηγορίες να μας δίνουν πράγματα που δε ξέραμε καν πως θέλαμε. Ποιος ξέρει τι δημιουργικότητα θα δούμε στην ανερχόμενη γενιά μόλις βάλει τα ρούχα της στη σωστή θέση βέβαια.
Μεγαλύτεροι ηττημένοι: Οι παιχτες
Αν υπάρχει μια κατηγορία ατόμων που υπέστη την μεγαλύτερη ήττα στην 8η γενιά κονσολών είναι οι παίχτες. Θα χαρακτήριζε κανείς αλαζονική τη συμπεριφορά των μεγάλων AAA developers και publishers καθώς αυτή η γενιά είναι σίγουρα η πιο ακριβή στη τσέπη αναλογικά με την ποιότητα που προσέφερε. Με τις εκμεταλλευτικές τακτικές όπως season pass, DLCs, Microtransactions, και Lootboxes είδαμε μπροστά στα μάτια μας μια αρνητική εξέλιξη στις τακτικές των μεγάλων εταιριών που πλέον παραδίδουν ατελή παιχνίδια με την υπόσχεση να τα φτιάξουν αργότερα διατηρώντας ωστόσο την υψηλή τιμή που δείχνει να ανεβαίνει κιόλας. Είδαμε αγαπημένες σειρές όπως τα fallout, Call of duty, PES κ.α. να πέφτουν σε ποιότητα ενώ κοστίζουν περισσότερο. Να προσπαθούν να κυνηγήσουν trends και memes σε μια απελπισμένη προσπάθεια να παραμείνουν σχετικά. Και είδαμε την εμπιστοσύνη στα άτομα που πρέπει να μας ενημερώνουν πάνω σε αυτά να πέφτει και να καταλήγουμε να εμβαθύνουμε τις έρευνες μας για την ενημέρωση. Εάν κάποιος πλήρωσε περισσότερο από όλους στη 8η γενιά, μεταφορικά και κυριολεκτικά, ήμασταν εμείς οι παίχτες. Ας ελπίσουμε πως η ανερχόμενη γενιά θα προσπαθήσει να επανορθώσει και δεν θα επαναλάβει τα λάθη της περασμένης. Μόνο ο χρόνος θα δείξει και μέχρι τότε, καλή τύχη και καλό παιχνίδι.
